Dan zelf maar dingen gaan uitzoeken.

Na een tijdje ben je het wachten op duidelijke antwoorden een beetje zat, want je kan blijven bellen en vragen, maar nog steeds geen meer informatie.

Dan zelf maar dingen gaan uitzoeken:

• Dingen uitzoeken via zoeken op internet

Geloof me als er iets is wat je dan niet moet gaan doen, is dat het. Je zoekt dan ineens naar zoveel dingen en overal zie je wel dingen staan die je op dat moment herkent in je zelf. Maar hoe meer pagina's hoe meer antwoorden, maar op elke pagina ook weer verschillende antwoorden. Dus nog steeds geen duidelijkheid en geen informatie waar ik iets aan heb.

• Praten met vrienden (zelfs die nu zelf zwanger zijn)

Ook een punt wat ik nooit meer zou doen, want elk lichaam en elk mens is verschillend en ervaart dingen anders dan ik zou doen. Ook die hebben geen situatie waar ik in zit, in verband met mijn prolactinoom, dus die weten niet wat ik bedoel of hebben daar nog nooit over gehoord.

• Bellen met een verloskundige praktijk

Hier heb ik eindelijk veel aan gehad. Niet helemaal, omdat ze niet veel zelf wist over een prolactinoom, maar wel informatie met eventuele stappen die ik zou kunnen doen. Deze vrouw heeft met mij bijna een half uur aan de telefoon gezeten. Wat vond die vrouw het verschrikkelijk dat ik zo van het kastje naar de muur werd gestuurd. "Weet je wat je doet" vraag via je huisarts gewoon een doorverwijzing naar de gynaecoloog, want juist die persoon is voor de hele weg op weg naar een zwangerschap en eventuele onderzoeken ervoor. Ook werd mij aangeraden om naast mijn medicijnen foliumzuur te gaan gebruiken.

Overgestapt naar de zelfde huisarts als mijn vriend en zonder enkele tegenslag stond ik binnen een paar minuten buiten met een doorverwijzing naar de gynaecoloog.


Waarom ben ik zolang aan het lijntje gehouden en kan het dan nu ineens via een andere arts allemaal wel? Dat vraag ik me ook nog steeds af