dinsdag 14 april 2015

Bij mij is een prolactinoom ontdekt

Ik was nog maar een jong meisje van 16 jaar. De eerste keer ongesteldheid ook gehad op die leeftijd en jeetje dan ben je ineens een volwassen vrouw zeggen ze. Hoe kan een meisje van 16 nu volwassen zijn dacht ik bij mezelf. De eerste maanden helemaal nergens geen last van gehad, tot ik op een dag ineens verschijnselen kreeg die normaal een vrouw kreeg die zwanger zou zijn.

  • geen ongesteldheid
  • opgezette buik
  • vaak misselijk 
  • melk uit de tepels

Ik weet nog heel goed hoe mijn vader toen reageerde. Ben je met iemand naar bed geweest en heb je dat niet durven te vertellen? Je kan zelf wel inbeelden hoe een ouder zou reageren.

Maar ik had nog nooit iets gedaan op het gebied van seks, dus hoe kan ik dan zwanger zijn? Daar wisten wij op dat moment geen antwoord op en zodoende zijn we maar contact gaan opnemen met de huisarts. De huisarts heeft mij toen doorverwezen naar het ziekenhuis. 

Ik ben toen terecht gekomen bij een internist. Van hem moest ik even een MRI scan laten maken van mijn hoofd. Voor ik eindelijk die scan kreeg gingen er al weer 6 weken overheen voor er een plekje was.

Mijn vader en ik hadden op dat moment ook gewoon een vakantie geregeld, want ik werd inmiddels bijna 18 en dan wil je niet zo graag meer met je ouders op vakantie.

Eindelijk de dag is aangebroken ik had de afspraak voor de MRI. Jeetje wat duurde dat lang. Eerst een hele tijd er gewoon onder, halverwege kwamen ze ineens bij mij en kwamen ze een soort infuus inbrengen en daarin spoten ze een soort vloeistof, volgens hun zouden ze daardoor weer bepaalde dingen extra goed kunnen zien. Het voelde erg raar moet ik je zeggen. Terwijl ik er over aan het typen ben is het net alsof ik het weer opnieuw meemaak.

Mevrouw de MRI scan is klaar u kunt nu op de afdeling van uw arts en daar een afspraak  maken voor de uitslagen. Zo gezegd zo gedaan. 14 dagen later komen voor de uitslagen.

De dag van de uitslag:

Mijn arts zei dat we maar even rustig moesten gaan zitten, dan zou hij ins vertellen wat er precies aan de hand was. Hij begon ineens over een tumor en kwaadaardig en dan met spoed naar Groningen voor een operatie. Het enige wat er zo snel in ons op kwam is dat ik dus een kwaadaardige tumor in me hoofd zou hebben en dat ik dus nu eventueel meteen met spoed naar Groningen zou moeten en dat we dus niet meer op vakantie konden gaan dus moesten gaan annuleren. Het was alsof de hele wereld onder je voeten vandaan getrokken werd en ik was nog zo jong hoe kan dat mij nou gebeuren.

Mijn vader vroeg toen aan mijn arts wat de eerste stappen dan zouden zijn. Ja dat is heel erg makkelijk zegt mijn arts, want bij uw dochter is het gelukkig allemaal goedaardig. Mijn vader begon de arts echt letterlijk uit te schelden, want waarom begin hij dan eerst over de kwaadaardige tumor en ga zo maar door. Waarom vertelde hij niet gewoon meteen dat het goedaardig was?

Het bleek dus uiteindelijk een Prolactinoom te zijn. Dat zich bevind in de hypofyse. Doordat er in de hypofyse hormonen worden aangemaakt en bij mij daar die goedaardige tumor zat, was dus mijn hele hormoonstelsel ongeregeld. Daarom werd ik niet meer ongesteld en was ik een soort van schijnzwanger. Ik kreeg een recept voorgeschreven van Dostinex. Die moest ik gaan slikken en die zou er voor zorgen dat de prolactinoom zou krimpen en mijn prolactine gehalte weer zou dalen.

Mijn vader en ik zijn het ziekenhuis verbijsterd uitgelopen. We konden maar niet echt beseffen wat ons was overkomen. Waarom behandelde deze arts mij op die manier? Wij hebben daarvan wel een klacht ingediend, want wij vonden dat we onterecht waren behandeld.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten